چند شعر از فلزبان (عبدالله وطن خواه)

93/11/24

سیاست
کارگرم.
در حینِ کار
به تو-
سپردم
حقِ تعیینِ سرنوشتِ خویش
و کارم را !
آزادیِ من-
مُرد
این اولین
گامِ سیاسی ی من
بود.
۹۳/۱۱/۲۱

دل نوشته ای کارگرانه

93/07/16

نه روزگار گربه است و نه من کلافی رنگین، اما بازی بازی ایی که روزگار با ما می کند و به هر سویی که دلخواهش است می غلتاند و گاه زخمی هم از چنگالش بر تن می نشیند وا می داردم که روزگار را کم از گربه ای و خود را بیش از گوله ی کلاف نبینم. کاش همه چیز بر سر ِجای خود بود و من کارگری ام را می کردم و بحث دربابِ آش هایی که برایمان می پزند را با فراغ بال به آشپزان و آش شناسانِ خبره می سپردم و ایمان داشتم که اینان حافظ منافع ما کارگرانند و با در نظر گرفتنِ امحا و احشائ کارگرانه ی مان به ترکیبات این آش ها نظاره می کنند و نه با در نظر گرفتن جایگاه و منافع خود.

سا لــــی کــه نکـــو ســــــت از بهــارش…

93/04/26

اولین بهارِ دولت یازدهم به سرآمد. این سر آمدن، خواسته یا ناخواسته به جهت عملکرد تیمِ های پیدا و پنهان ِ حاکم بر قوه ی مجریه (دولت یازدهم) ره آوردهای مثبت یا منفی جداگانه یی{از دیدگاه طبقات متفاوت} داشته است.

مادرم هرگاه ازدستِ شیطنت های نوجوانانه یا جوانانه ما ویا شاید از دردِ زن بودن و چشیدنِ هر از گاهی دست درازی ها و دست اندازی های پدر و یا تلخی گزنده ی فقر و یا در یک کلام از روزگار خسته می شد با خود می خواند که: مرا درد یست اندر دل- اگر گویم زبان سوزد- اگر پنهان کنم ترسم- که مغزِ استخوان سوزد. آن زمان هرگز درک نکردیم که کدامین رنج یا کدامین درد مادر را به چنین رنجموره هایی برای تسلا یافتن می کشاند.

دولت یازدهم،کارگران و دستمزد

93/03/12

فقط سرمایه نیست که باریکترین ونازکترین رابطه ی ما کارگران با کار یعنی(دستمزد) را نصف می کند و می خورد تاشاید اشتهای سیری ناپذیرش اندکی آرام گیرد، که نمیداند موج است و آرام نگیرد و آسودگیش در عدم سود و وجودش نهفته ست، جانوری بنامِ موخوره نیز هست که با همه ی باریکی مو، آن را نصف کرده و می خورد و چیزی پلشت تر از آن نیز هست که به آن خـــو ر ه می گویند و گرچه جانور نیست اما چنگ و دندانی تیزتر و کارآتر داشته و از درون، گاه آدمی را می خورد، و شاید با توصیف های صادق هدایت گونه بایست به شناخت بیشتر از آن دست یافت .